bilmem ki, unutmayı denesem de hala
neden aklımda olduğunu sorarım kendime
kördügümünü cözemedim gitti bu aşkın.
her defasında aklım başka kalbim başka
çıkar yollar uzaklaşıyor cözüme yaklaştıkça
bazen özlediğim ve ayışığı altında ele ele gezidiğimiz,
yerlere çıkar yolum, şuursuzluğumu fırsat bilip.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
gülüşlerin rengine bürünmüş silületin çağırır daima
yaklaşırım duvardaki tabloda resmine, dalarım..
ses vermezsin bakarsın, buruk bir tebessüm yüzümde
sen duvarda asılı, ben se senin o doyumsuz gözlerinde!
paylaşan yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta