SEN DÜŞÜNCE AKLIMA
Yaşam, ölüm nedendir? Dünyaya göredir.
Damarlarımda sen varken iklim vuslat, aşk yöredir.
Bu nasıl vicdan, nasıl kaderdir?
İcabında acı söz görünür sevdiğim!
Kaş kaldıran istemsizliklere alıştık.
Hayat sevmedi gitti, umarsız yoluştuk.
Sekiz-on nöbetleriyle hayata karıştık.
Sensiz yolda kan görünür sevdiğim!
Yıldızlar susmuş, gökler kıyamet, bana ne.
Yer allanıp pullansa, mevsim bahar olsa ne.
Utanmadan “unut gitsin” dediler bide,
Düşünmek yürek yarası, ucunda ölüm görünür sevdiğim!
Kayıt Tarihi : 9.11.2009 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Koçkar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/09/sen-dusunce-aklima-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!