saklı bir düştün ayazda beni gülümseten
sen düştün ben yüreğinden düştüm
tekrar uğradım sen kokulu evimize
birkaç damla gözyaşı bıraktım
ve şöminede küllenen sevdamızın üzerine
sen düştün ben küle dönüştüm
kahretsin sen olmadan yapamıyorum
dön desem anka kuşu misali
küllenen düşlerimiz güle döner mi
sen düştün ben küle dönüştüm
Mahmudiye DüzkayaKayıt Tarihi : 12.1.2014 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!