Sen Düşersin Aklıma! Şiiri - Saffet Çakır

Bad-ı saba okşarken günün sessizliğini
Benimse dağlarım derinden yanar.
Bir hicran yarası kadar yaralı
Bir içli türkü duysam ötelerden
Sen düşersin aklıma.
Serçelerin çığlığı düşer her sabah
pencereme
Matemler çöker ıssız geceme.
Uzaktan, ifil ifil
bir gelincik kokusunda
ansızın
bir serçe çığlığında
Sen düşersin aklıma.

Her sabah uyandığımda
Kanat çırpar yüreğime kuşlar.
Başım düşer önüme
Kanamalı nöbetlerim vurur yalnızlığımı
gözlerim dalar uzaklara
Bir taze çay kokusunda
Sen düşersin aklıma.

Gül dalında gonca kalan sevdiğim!
Akışta demetlenmiş hüzün var
Nerde bir çıkmaz sokak,
boynu bükük gül görsem
Sen düşersin aklıma.
Bu acının tarifi yok,
Çaresi hiç yok kekik kokulum!
Erir yüreğimde dağların karı
Bir yayla dumanı dolar gözlerime.
Firkate akan bir su sesinde
bir çocuğun nefesinde
bir selvi gölgesinde
Sen düşersin aklıma.

Sessiz bir çığlık duysam, bir yaralı yürekte
Umuda yolculukta her çekilen kürekte
Kaderin kelepçelediği her masum bilekte,
Sen düşersin aklıma.
Bir otobüs görsem uzaktan
İçime bir sızı düşer
Bir otogara yolum düşse
O şehrin adını duysam,
Sen düşersin aklıma
Şerha şerha yarılır yüreğim.
Gözyaşlarımı yutarım sessizce...
Bazı acıların tarifi yok,
Çaresi hiç yok yaban gülüm!
Ümitlerim yol alır meçhule doğru
Yağmurlar yüklenir gözyaşlarıma
Buğulu bir gök kuşağı misali
Sen düşersin aklıma.

Zümrüt şehrin kar çiçeği!
Şu uçan kuşlar gelir mi sana kadar?
Ben aşkı tanımadım, seni tanıyana kadar.
Bir özlem var içimde,
Sonsuzluğun sonu kadar
Bir ANADOLU kadar…