Sen Dururdun Orada
Sen dururdun o ağacın altında,
Bakardım sana doya doya.
Sen her baktığında bana
Kaçırırdım bakışlarımı bir sağa, bir sola..
Sen dururdun hep orada,
Düşünürdüm hep sokulayım yanına.
Ama cesaret edemezdim buna;
Bir sana bak, bir de bana...
Sen dururdun hep o çeşmenin yanında,
Ben bakardım karşıdan etrafına.
Dedim kendi kendime sorayım şuna,
Acaba karşılık verir mi aşkıma?
Sen dururdun hep tam karşımda,
Ben varamazdım hiç kıyına.
Dedim ileride pişman olacağıma;
Deneyeyim şansımı ilk ve son defa..
Sen duruyordun tam karşımda,
Vardım kıyına, umutsuzca.
Sordum sana utana sıkıla,
Kalbinde yer var mıdır bana?
Bilmezdim ki bu korku boşa,
Geldin ertesi gün yanıma koşa koşa.
Atladın üstüme, sarıldın boynuma,
Dedin ki benim de aşkım sana..
Dünyalar benim oldu işte o anda,
Sarıldım bütün gücümle, doyasıya.
En büyük hedefime ulaşmışcasına,
Mutlu oldum o bana sevgiyle baktıkça..
Artık beraber duruyoruz orada,
Bakıyoruz etrafa el ele, kol kola.
Ben ona baktıkça, o da bana,
Aşkımız büyüyor katlana katlana...
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 12:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!