Sen Dur Olur Mu? Şiiri - Emre Öztürk 3

Haziran sabahı güneş tam tepedeyken,
Olabildiğince hızlı koşardı hayallerim,arkandan.
Uyanmak sana rağmen güneşli güne...
Hiç söylemiş miydim bilmem,seninle sabahlar farklıdır,
Kuşların sesi andırır gülüşlerini,
Saksı diplerine sıkışmış kokun çiçeklere hayat verir.
Sendin sabahları sabah yapan güneş.
Ömürlük mutlulukların yanında acı,
Tükenmeyeceğini zannettiğim günlerin sonu olacağını,
Tahmin etmezdim ömrümce.

Şimdi sabahlarıma güneş doğmaz oldu,
Zaten uyanılmaz ki sensizliğe bende.
Bugün tokan eşlik etti günüme,
Yarın bakalım hangi anın yanımda olacak,
Seni hatırlatan her şey buradayken,senin olmaman küfür gibi.
Gelecek günleri hangi nesnelere yükleyeceğim daha...
Daha ne kadar sürecek bu ölümsüz günler bilemem,
Cahil kaldım saatlere,haftalara,aylara,
Yeni doğmuş bebek misali anlamsız bakışlarım var şimdilerde,
Değişmeyen tek yönlü rüzgarlar getirir geçmişi önüme,
Dur denilmez kelimelere,gelişi güzel dizilir anılar,
Gidişi güzeldir ama,silindikçe gidişiler onun olur.
Dur denilmez gidişlere ama sen dur olur mu?
Yeniliriz akşamdan bozma sabaha,güneş diz çöker,
Yağmurlar yenilir bulutlara,şiirlerin kalemi kırılır belik ama,
Sen dur olur mu?