SEN DOSTUMSUN
Sen bardağımdaki çayımın şekeri
Kadehimdeki şarabın yıllarısın
Sen göz bebeğimin iyilik pınarı
Sevgilim misin sen, dostum musun bilmem
Adını sen koy istersen.
Güldüğünde, güller açardı gül yüzünde
Güldüğünde, adındaki güller açardı zemheride
Biter kara kış bile, baharlar gelir seninle
Bir de bakmışsın gülistan olmuş her yer
Halaya durmuş şiirler gözlerinde
Oysa kimseler bilmez o şiirlerin
Mecburi istikametindeki ayrılığın
Bir veda türküsünü anlattığını
Ama bize başka seçenek sunmadı ki hayat
Ve mutlu olma şansı vermedi asla
O yüzden adını adımın yanına yazmaya çekinirim
Heybemde biriktirdiğim acıları sana nasıl devrederim
Uçurumun kenarında tuttuğum dal olurken ellerin
Nasıl olurda tutunduğum o dalı
Kör bir testereyle keserim
Boş ver sen zaten sarmaya çalışma bu yaraları
Çünkü kanatan sen değilsin
Eline kan boşuna değsin, istemem
Benim yaralarım kapanmaz bilirsin
Biliyorum anlayışla karşılayacaksın beni
Ve olumlu bir yön bulacaksın kendince
İşte beklide bu yüzden seviyorum seni
Ama en çokta o mavi saçlarını
Hayır, hayır sevgilim değilsin sen
Sen benim dostumsun elbet
13.09.2004
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 3.6.2007 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!