Sen Dönünce Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Dönmeni neden bu kadar çok istiyorum, biliyor musun?
Döndüğünde mucizeler olacak sanıyorum da, ondan,
Böylesine koşullandırmışım kendimi anam-babam,
Böylesine inandırmışım.
Sensizlikten ölüp kaldığım zaman ıssız bir yerde,
Sen döndüğün an dirilirmişim sanki,
Sanki yeniden başlarmışım yaşama,
Ben böyle koşullanmışım, böyle inanmışım işte,
Sen ister inan,
İster
İnanma.

Döndüğünde bayram bayram olacak günlerim,
Taklar altından geçeceğim; gökkuşaklarını andıran,
İdamlıklar iplerden, sehpalardan kurtulacak,
Kapıları açılacak ardına kadar tutukevlerinin,
Şifa bulacak tüm hastalar yataklarında,
Ağlayanlar gülecek kahkahalarla,
Kerem Aslı ‘ya, Ferhat Şirin ‘e,
Ve Mecnun da kavuşacak
Leyla ‘ya.

Çatlayıp açılacak tohumlar, çekirdekler,
Su sesleri gelecek kurumuş derelerden,
Yoksullar varsıllaşacak,
Derman bulacak dertliler dertlerine,
Garipler unutacak garipliğini,
Her gülde bir bülbül öterek karşılayacak
Seni.

Sen dönersen; toprak can bulacak, deniz güzellik,
Çileler çözülecek yumaklardan iplik iplik,
Bulutlar özürler dileyecek güneşten,
Çam kokusu denizi, yosun kokusu ormanı saracak,
Yüreğim ayaklarına diz çöküp
Ağlayacak.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 81-82/100)