Bu sabahta üşümüş kirpiklerimin arasından
Sensizliğe günaydın / g ü n a y d ı n ı m
Hangi yıl ya da kaçıncı ay sensiz
Sonbahar aşikar üşüyorum
Bahçede erguvanlar açıyor diyor annem
Acıyla gülümsüyorum
Öylesine serkeşliğe vurmuşum ki kendimi
Baharı farkedemiyorum
Senden başka bir iklim ya da mevsim
Bilmek istemiyorum
Gözlerinin düştüğü her gün bir mevsimdi
Şimdi tüm mevsimler zeval ötesi
Bilirmisin
Olmayan bir sevgiliye sarılmayı
Güneşi, yıldızları, denizleri hatta okyanusları
Onun tenine taşımayı
Gecelerin siyaha saf tutmuş dul mateminde
Daha kaç asır yas tutacağını bilmeden
Düşlerini bir katre umuda asmayı
Bilmiyorum
Yokluğuna kaç şehir daha üşüyeceğim
Ve hangi çaresiz gecelere dizüstü sürüneceğim
Gözbebeğinin her dem düştüğü gözlerime
Göz diplerimi kanatma pahasına
Kaçıncı kez mil çekeceğim
Yağmur olup yağmadan gerçeğime
Kirpiklerim ıslanmadan gözyaşlarınla
Bir avuç su serpmeden
Çoktan kendinden geçmiş dudaklarıma
Ö l m e y e c e ğ i m....Sevgili.....
Kayıt Tarihi : 18.4.2009 02:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!