Dışımız sükunet sağlayabilir
İçteki fırtına dinene kadar.
Ruhumuz sessizce ağlayabilir
Gözyaşları yüze inene kadar.
Upuzun bekleyiş sabır tüketir
Derin yutkunmalar nefes tıkatır
Dıştaki kirleri eller yıkatır
Bıkkınlık nefsine binene kadar.
Karmaşık işlemdir yaşamın kendi
Karıştırma bir şey, yaşayın dendi
İşler düzelmeden, yaşam tükendi
Geri kalan en son güne, ne kadar?
Yazılmış senaryo, rolüm ne benim?
Hem konu, hem rolü merak edenim
Çalışmaz dersine oynar bedenim
Sahne ışıkları sönene kadar.
Daha anlamadan yaşam bitiyor
Bütün emeklerin gitti gidiyor
Durmuş oğlu şunu, merak ediyor
Yaşam bekler mi? Sen dönene kadar.
Kayıt Tarihi : 24.12.2020 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!