Kristal boncuk gibi damla damla gözlerim akıyordu,
Yüreğimden zehir zemberek isyanlar sızıyordu,
Ayaklarım demir çivileri ile çakılmış duruyordu,
Sen döndün,
Bayramı görür oldum…
Dudaklarımdan çıkan ezgilerim ağlıyordu,
Mırıldanmalarım hep ayrılık yazıyordu,
Enstrümanlarım hüzün çalıyordu,,
Sen döndün,
Misketi duyar oldum…
Gecelerim zifiri siyahlıkları çağırıyordu,
Yollarıma dipsiz kör kuyular kazılıyordu,
Ağaçlarıma koca dikenler hükmediyordu,
Sen döndün;
Baharı görür oldum.
Gözlerim hazan yapraklarına benziyordu,
Tomurcuklar hasat bekleyen buğdaya bürünüyordu,
Ressamların hepsi karakalem çalışıyordu,
Sen döndün;
Gökkuşağını görür oldum..
Umutlarımın rotası faili meçhule gidiyordu,
Yaşantımın sonu kahırlı hasta, yatıyordu,,
Kalbimden, damarımdan zehirli sıvı akıyordu;
Sen döndün;
Yaşamı tadar oldum…
22.09.2007
Ender PehlivanKayıt Tarihi : 24.9.2007 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşantımın sonu kahırlı hasta, yatıyordu,,
Kalbimden, damarımdan zehirli sıvı akıyordu;
Sen döndün;
Yaşamı tadar oldum…
Dönüşüyle yaşamı tekrar tattırmış olması ne güzel,demek ki o sevgi hiç bitmemiş...Yüreğinize sağlık Ender bey çok güzeldi..Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (39)