Gece kuşanmıştı volkana
Volkanın içinde ben
Yandıkça yanıyor yüreğim..
Kah göz göz yaralar açıyor
Kah sırrı kadem bağlanıyor yüzü…
Güneşle ışıyıp geceyle sır kaplanıyor yüzü..
Buharı dumanı yayılır göğe
Kar fırtına tipi işlemez,
Yandıkça alevlerle büyür daha da…
Yanar yüreğim yanar için için
Çıkmaz yüreğim çizgiden dışa
Kısırdöngüdür yaşadığım…
Korkarım lav olup akmaktan
Vadileri kurutup yakmaktan,
Alev olup fışkırmaktan
İskeleti kalacak ardımdan…
Korkarım sevdiğim sensizlikten
Boğulmaktan nefes alamamaktan…
Satırların arasında gizlenmekten….
Ah! .Yanardağ gibi ruhum..
İşleniyor tavlanıyor közlerim
Sönmüyor sönmüyor alevi
Yakıyor yüzüme alazı
Dışa çıkıyor duygularım..
Sen doluyor gecem gündüzüm
Sen doluyor hasretim özlemim
Sen doluyor ruhum ebediyete….
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 15:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülayşe Delen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/26/sen-doluyor-ruhum-ebediyete.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)