Sen Dolunay Pencerenden Saçlarını Sarkıt ...

Sen dolunay pencerenden
Saçlarını sarkıtmasaydın eğer
Ellerimin altından kayıp gitmeyecekti dünyam
Ve bir uçurum kıyısını anlatmayacaktı şiirlerim
Bu yaşamak adı zulüm değil mi aslında
Yüreğim çoktan atlamış boşluğuna
Vadesi doldu diyor zamanın
Olsun
Sen gel yine de bir kibrit çak
Kavur güneşimi
Aydınlansın dünyam
Ki illa göndereceksen
Yüreğine sürgün gönder beni
Ben bulurum orada
Ana dilimi konuşan birini
Sen içine atarsın ben dinlerim
Sen içine ağlarsın ben ıslanırım
Hıçkırıklarını depremler sanırım
Şair mi oldum
Canım sen de
Sen dolunay pencerenden
Saçlarını sarkıtmasaydın eğer
Ben bir anlam bütünlüğünde
Şiirler yazabilirdim belki