Sen Dokunamadığım Dal Şiiri - Kamil Söyl ...

Sen dokunamadığım,dal...
Yutamadığım lokma..
Türkülerin alıp,başımı,gittiği pranga
Her neredeysen,çıkıp,ta gelsen
Usulca sokaklarım yakamozuna
Hatıralar diziversen bağrıma
Mor sümbül ve leylaklar kokusunda
Dantelli türküler mırıldansan
İnceden makyajın altında
Dantelli düşlerin sokağında
Serpiliversen omuzlarıma
Sarıp sarmalasan düş sokaklarımı
Söğüt gölgesi de istemem hani
Tek düşüm söylen haydi
Her sokağın bir hikayesi
Bir lavanta kokulu gecesi
Mavi gökyüzü olsun ellerimizde
Senin hatıraların hatıralarıma karışsın
Usuldan ılık bir rüzgar,gözlerim yaşında
Hanım eli çiçekleri sarsın bedenimizi
Sardunyaların renkleri
Yasemenlerin güftesi dokunsun kokularımıza
Biliyorsun her çıktığım yolculuk sana..
Her ağlayıp,sızlamalarım da,yelkenlerim fora
Bir günde,sen sesleniversen
Sen tutuversen gözlerimi,usulca
Akıversen su gibi
Ateş gibi
İçimdeki yağmur bulutlarından yanaklarıma
Sözünün döküldüğü sofrada
Bir kaşık su
Bir kaşık dileğimsin bana
Ne hekimler,nede başkalarındandır arzu halım ilacı
Senin ellerinde bilirim,ölümüm,kalımım sabahı
Toprak,yaprak,su gibi,olmak var
Güneş tutulmuş içimde,sen saklı kent
Duy sesimi,duy ve türkümüzü söyle
Ben dinlerim her ikimizin yerine
Ve beklerim seni
Bu şehrin gece ve gündüzlerinde
Sen söyle..
Sen dokunamadığım dal
Yutamadığım lokma
Daha neyimiz var sevgiden başka bağrımızda
Senedimiz var mı ki,sabaha çıkmaya..