Sen Doğdun Ya Resulullah 3

SEN DOĞDUN YA RESULULLAH

III

Fil yılıydı,
Rebiyülevvel ayının on ikinci günü,
Pazartesi sabahı,
Miladi 571...
Dünya siyahlarını yırtıp atıyor,
Dağ taş bayram ediyor,
Kuşlar bir başka kanat çırpıyor,
Arş-u alada melekler Salat ve Selam getiriyor...
Kisra’ nın 14 sütunu yıkılıyor!
Mecusilerin sönmez denilen ateşi sönüyor!
Sava gölü kuruyor!
Mazlumların yüreğinde isimsiz bir sevinç!
Zalimlerin gönlü sıkışık...
İblis ve aveneleri tarumar!
Çünkü Sen doğuyorsun YA RESULULLAH!
Nur yağıyor nurlu Mekke’ nin üstüne!
Sama vat-u arz Salat ve Selam’ la coşuyor!
Sen olmazsaydın dünya hiç yaratılır mıydı? ..
Baban vefat etmişti,
Yetim olarak doğdun,
Adın önceden söylenmişti,
Zira Sen Tevrat’ta “Ahyed”,
İncil’ de “Ahmed”,
Kur’an’da “M..........’din”...
Abdulmuttalib, Seni himayesine alıyor,
Mekke kurak,
Mekke’ de çocuklara iyi bakılamıyor,
Civar yerlerden süt anneler gelecek,
Abdulmuttalib, Sana süt anne bulacak...
Beni Sa’d yurdundan süt anneler gelmiş,
Beni Sa’d yurdu da kurumuş
Süt anneler zengin çocuklar arıyor,
Sen’ se yetimsin,
Yetim olduğunu duyan Sen’ den yüz çeviriyor,
Oysa bir bilseler!
Bir bilseler Seni almak ne büyük bir şeref,
Seni barındırmak ne büyük onur...

Lokman Hamitoğlu