Sen doğduğunda
Mevsim hem bahardı, hem değildi yavrum
Bademler yeni çiçek açmıştı
Ama hava yağışlıydı, sıkıntılıydı
Sen doğmuştun
Sevinçliydik, sevinecektik
Lakin endişe halim
Hüzün diz boyuydu
Sen doğduğunda Yavrum
Biz umuda yolculuktuk
Sen inim inim inliyordun sancıdan
Gözlerin kapalıydı
Bir çığlıkla bölünürken gecenin sessizliği
Gözlerim gözlerinde, ellerim nefesinde
Ve ömrün bir sirene takılıydı
Sen doğduğunda Yavrum
Annen bir hastane odasında sancının
Baban sancılı koridorlarda acının
Ve hayat tarifsiz bir bekleyişin adıydı
Adını Ömer koymuştuk
Kulağına ezanı ağlayarak okumuştuk
Belki yaşar demişti doktorlar
Adaklar adamıştık
Tam bir ay geçmişti aradan yorulmuş, bunalmıştık
Ve yavrum
Sen bir camekânda baygın
Bense sabun kokan koridorlarda mahzun
Minicik ellerinde serumlar takılıydı
Hayat ölümle kardeş
Ama ölüm sana hepsinden yakınıydı
2008
Harun ErdemKayıt Tarihi : 18.12.2010 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!