Sen diyebiliyorsun...

.

gözleriyle kesiyorlar, hıncı alaca karanlığa karşı, kör kıskaçlarla
yarım sevdaları, korkusuz bir yüzken gülüyor, pembe pembe kendilerine
ah ne korkak kadınlar var, ölüyorken bile, seviyoruz diyemiyorlar

sen diyebiliyorsun, bak güneş de doğuyor diyorsun, Isır beni de diyorsun

senden önce, birileri gelip geçti buralardan, acımasızca su dolu kaplarla
kabın içinde ateş yandıkça, eski bir şarkı kırılıyordu, mum alevinde arsızca
bir ben değilim ki, gözleri mühre alışmış şaşkın, balıkçı çocuk heyecanında

sen diyebiliyorsun saflığımı, koynuna yatırıp sessizliğimi, kıpırdama da diyorsun

inkar sularının aktığı yerde, yüz binler varken, üstünden geçip gidecek
tatlı anıları olsun diye, şeker çalan çocuklar saklıyorsun, memenin altına
ne zaman bir aç gelse, kaması bozulmuş savaşçılar, doyuyor ağzında

sen diyebiliyorsun, ellerimi karışlayıp, insan kanımla korkma ölmezsin diyorsun

medeni bu yamyamlar, saklamıyorlar, et’ki kemiren dişlerinin gizlerini
öylede becerikliler ki, kemik seslerinin içinden, çekip alıyorlar sinirleri
acıyor mu, çöle gelmez suların kendi çağlayanlarında, akıp giderken eğrileri

sen diyebiliyorsun, sevdikçe boğuluyorum, nü resimlere bakmam ondan biliyorsun

her şeyi sevebilirim, bu yalnızlık ormanında, sabaha kadar usanmadan çılgınca
dallarım kırılsa da, gün gelirken kendine saklayıp ellerimi, soluklanırım durağımda
kömür çalar, yüzüme sürer senden bile saklanırım, bir arpa boyu yol olmasam da

sen diyebiliyorsun, senden kaçmak için buradayım, yüzüne bakarken ki bırakmalarım

beni bırak dalgaların döşünde, yitirmişken hüznümü, yeminsiz dualarımla uzakta
aşıp gözlerini ötesine düşmek varken, kör karanlık gecelerin kucağında, sarı zamana
yalnız öfkelerle saklıyorum, dost mektuplarını, yüreğimin iyileşmez yarasında

biliyorsun sevdiklerim incitir, yazamadığım şiirlerin duldalarında, ölüyorum görüyorsun

kısa cümleler yılı /