Sen Diye Kokluyorsam Şiiri - Ali Serbest

Hiç kimsenin görmediği bir yerde…
kenara çekilip, sessiz sessiz ağlıyorsam,
acılarımı, sadece, kendime saklıyorsam,
içimdeki, bu, amansız sevdadandır.

Issız ve soğuk geçen gecelerimde…
için için yanıyor ve kıvranıyorsam,
iliklerime kadar, tir tir, titriyorsam,
sinemdeki, bu, şifasız yaradandır.

Senin hiç olamayacağın, baharlarda…
deliler gibi, yağmurlara seni soruyorsam,
yeni açan çiçekleri, sen diye kokluyorsam,
sana olan, bu, imkansız aşkımdandır.

Her sabah gözlerimi, ovalayarak açtığımda…
saçlarını, defalarca, tarayarak okşuyorsam,
sımsıcak bir buse olup, alnına konuyorsam,
gördüğüm, bu, çöldeki seraptandır.

Yaradan’a, iki elimi her açtığımda…
dualarım, hiçbir zaman sensiz kalmıyorsa,
yüreğim, her çarptığında, ismini anıyorsa,
içimdeki, bu, çektiğim özlemdendir.

09,09,2008 - 01:30