Sen Diye Diye Şiiri - Ümit Turhan

Sana yazıyorum sevgili, ben yine işte;
Yanımda olsan da okusan keşke,
Destanlar yazsam da başka bir aşka,
Hep başa dönüyorum sen diye diye.

Şarkımızı tekrar tekrar çaldırıp,
İçiyorum şerefine kadeh kaldırıp.
Her gece meyhanede vakit öldürüp,
Anlatırım derdimi sen diye diye.

Ne zaman sarhoşum, ne zaman ayık?
Akrep sende kaldı, yelkovan kayıp.
Zamanı seninle durdurdum sayıp,
Masamda sayıklarım sen diye diye.

İster acizlik de, istersen günah;
Kim yazdı bu kaderi, kimedir bu âh?
Cehennemde yakarken beni de Allah,
Cenneti arıyorum sen diye diye.

Arkamdan demişler, aklından noksan;
Neyleyim bu aklı, sen burda yoksan.
Ne olur arkana dönüp de baksan,
Herkese seslenirim sen diye diye.

Gelirim demiştin bu yıl içinde;
Ekimde bitti bak, şimdi Kasım’da.
Artık Aralığın bilmem kaçında,
Yollarını gözlüyorum, dön diye diye.