Sen Diye Diye Şiiri - Korhan Kandemir

Rûhum çekilirken yavaş yavaş
Göğsümde bir sancı "sen" diye

Eylül kırgın şiirlerini dökerken yerlere
Rüzgârda bir sitem "sen" diye.

Kuşlar dönerken akşam yuvalarına
Boğazımda bir düğüm “sen”diye

Bir Baba sararken evladını
Ellerimde bir boşluk “sen”diye

Gözyaşlarım karışırken yağmura
Toprakta bir koku “sen”diye

Bülbüller yine hüsrânda “ben” diye
Güller yine aynı edâsıyla “sen” diye