Melekler toprak renginden mühür vurmuşlar gözlerine,
Nazar değmesin diye.
Sana kavuşamayanlar gözyaşı akıtırmış,
Toprağa düşüp gözlerine kavuşabilsin diye.
Bütün ışıklar renkten renge girermiş,
Sadece senin gölgen olabilsin diye.
Sana ulaşamayanlara umut verirmiş,
En azından gölgenle avunabilsinler diye.
Güneş her akşam senin için batarmış,
Sen varken ona gerek yok diye.
Sonra her sabah yeniden doğarmış,
Seni göremeyenlere bahane olsun diye.
Dünya ara vermeden dönüp dururmuş,
Seni görüp de başı dönenlere eşlik olsun diye.
Sonra da kıskanıp durmaya karar verirmiş,
Durdurduğun kalpleri o da durdurabilir mi diye.
Ve tüm alem bir olup haykırırmış,
Hep sen, her zaman sen diye diye.
Kayıt Tarihi : 19.5.2020 15:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Babalık 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/19/sen-diye-diye-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!