Kendine yabancılaşmış solgun yüzümde
Akşam inmekte odamın duvarlarına.
Açık kalmış penceremden sessizce süzülmekte içeri
Hüzünsü bulutlar.
Ben karanlık aksimi dönmüşken aynalara
Aynalar yorgun kırık paramparça..
Alışmıştım içimden dökülen yapraklara
Sonbahar gelmeden daha.
sen diye diye....
Gönül son vaveylasını bırakmamıştı daha.
Anahtar sendeydi.
Takvimler sensizlik ikliminde takılı kalmıştı.
Ama ne fayda…
SEN yoktun ki......
Zaman sensizliğin ertesiydi.......saatler hep yokluğunu es geçiyor
Berna KaraoğluKayıt Tarihi : 3.8.2007 14:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ama ne fayda…
SEN yoktun ki......
Zaman sensizliğin ertesiydi.......saatler hep yokluğunu es geçiyor
Berna Hanım!
hal-i ruhuyet içersinde kaleme alınmış yüreğiniz dert görmesin kutlarım sevgi saygı ve muhabbetle tam puan kabul buyurun
Ama ne fayda…
SEN yoktun ki......
ŞİİRİN TAMAMI ÇOK DERİN MANALAR İFADE ETMEKLE BİRLİKTE
BEN EN ÇOK BURASINI SEVDİM
ZİRA KENDİMDEN ÇOK ŞEYLER BULDUM
ESKİ BİR SAAT GİBİ
Şiirimde buna benzer duyguları dile getirmiştim
HANGİMİZ SEN,SEN DİYE İNLEMEMEKTEYİZ Kİ
BEN 30 YILDIR
10,800 GÜNDÜR
259,200 SAATTİR
SEN TÜRKÜSÜNÜ SÖYLÜYORUM
Böyle şiirlerdende pek çoğu gönül soframda
KUTLARIM
İÇİ DOLU,SICAK,DUYGUSAL
Şiirlerinden dolayı kUTLARIM MENEKŞE
PARDON
BERNA
EMEKLİ ŞAİR
tebrik ve saygılarımla
Yıldız doğmuş gökyüzü ay aydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Birben kaldım tenhasında gecenin
Avutulmamıs ben.
alıntı...
TÜM YORUMLAR (5)