Seni ruhumun her bir yanında taşımaktan yoruldum
Öyle ki esen bir rüzgarla dâhi savrulup gideceğim neredeyse
Karaya vurmuş çürümeye pas tutmuş bir gemi enkazı gibiyim
O denli dayanıksız o denli mecali kalmadı yüreğimin
Seni kafamın içinde her yere götürmekten yoruldum
Öyle ki kendimden kaçtığım soruların bile içindesin
Sabah olunca sendeyim akşam olunca sende
O denli işgal etmişsin zihnimi o denli kemirmektesin içimi
Seni kendimden dâhi çok sevmekten yoruldum
Öyle ki sana mı ait bu ruh bana mı bilemedim
Ayrı bedende ortak yüreği paylaşmaktayız sanki
O denli sen diye çarpıyor o denli sen diye ağlıyor kalbim
Şiir-Edibe Toğaç
Ve;
Bir gün gelir de soran olursa beni, şiirlere asmıştı dersiniz kendini...
(Edibe Toğaç)
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 09:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!