Sen Diye Şiiri - Tuğrul Sezer

Kelimelerim dökülüyor,
Kalbimden kağıtlarıma,
Dudaklarım aracı,
Kalemim efkâr sokağı,
Elime bulaşan mürekkep,
Yalnızlığımın lekesi..

Karanlık bir sokağın ortasında,
Sen diye üzülsemde geceleri,
Her şeye rağmen...
Sen gülünce aydınlanıyor,
Gönlümün karanlık kuyusu..
Sende yankılanıyor şiirlerin ağlayan nağmeleri,
Sen diye kavuşuyor gündüzler gecelere,
Bir hayalin perdesini aralamak,
Seni bulmak umuduyla...
Yağmurlarım sen diye düşüyor toprağıma

Her güzel şeyin ardından olduğu gibi,
Sen diye başlayan şiirlerimin,
Her mısrasında,
Sen diye haykırıyor hayallerim

Gökte parlayan yıldız,
Uçan bir kuşun kanadına,
Sen diye dokunuyor,
Sessizce, sevdayla..

Toprağım..
Sen diye haykırıyor yağmuruna,
Damlalarım...
Senin kokunu bulmak umuduyla düşüyor toprağına,

Güneş..
Senin için doğuyor sabahları,
Kar taneleri düşmesin diye kirpiklerine,
Zemheriye ramak kala,
Senin için ısıtıyor sonbaharı..
Senin için bu gökyüzünün maviliği,
Güzelliği, huzuru..

Ve sen varsın diye,
Denizdeki, denizimdeki,
Umut dolu...
Yakamoz görünümü..

Sen misali, ben misali,
Gülüşün, bakışın, gözlerin,
Olmayan bize,
Yakamoz misali..