Sen
Sen yanan ateşi görüyorsun
Bense o ateşte nasıl yandığımı
Biliyorum,
Ne kadar sırtımı dönsem de.
Biliyorum gerideki kimsesizliği,
Sesizlik ürpertiyor içimi.
Ama cesaretim çaresizliğimden.
Sen ateşin kıvılcımına bakıyorsun,
Bense
Elveda demek için
Son sigaramı yakıyorum.
Hani erkekler ağlamazdı,
Yüreğimi arıyorum,
Elveda Büyükincirli.
Yıllar geçse de gözümde
Köyün o eski hali,
Unutulmuş sokaklar,
Terkedilmiş evler gibi…
Duygularımı sarar karanlık,
Beni terk eden zamanın soğuk rüzgarı.
Ne kaldı geriye
Bu izlerden başka?
Sesim, öksüz kaldı yıllar içinde.
Ve ben,
Elveda demek için
Son cesaretimi toparlıyorom.
Çelebi Arslaner.
Kayıt Tarihi : 4.3.2025 01:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Köyden ayrılacagım gündü Bahcenin icini toparladık Ve onu yakıyorduk Ateşten çok benim içim yanıyordu Çünkü ihtiyarları hiç kimseye amanet edemiyordum Allahtan başka kimsemiz kalmamıştı
TÜM YORUMLAR (1)