***
Dervişlik der ki bana
Sen derviş olamazsın..
Gel ne diyeyim sana
Sen derviş olamazsın..
***
Dövene elsiz gerek
Sövene dilsiz gerek
Sen derviş olamazsın..
Derviş gönülsüz gerek
***
Derviş yunus gel imdi
Ummanlara dal imdi
Ummana dalmayınca
Sen derviş olamazsın.
***
Kayıt Tarihi : 25.1.2002 06:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dervişin Günlüğü
Yaz derviş;
Bu mektubu okunmayan günlüğe,
Başla, sevgili günlük diye,
Yaz, neyse yazmakta ki amacın,
Seni senden başka kim okur sandın.
Derviş işte nasıl bir derviş,
Kendi kendine yazan derviş,
Çok ekmek yemesi lazım derviş,
Yemeden o fırında yanası derviş.
Emrem Yunus, Ey! bre derviş dedi,
Ben dervişim diyene bir ün edesi geldi,
Seslendi derviş baba niye ki seslendi,
Seslenmesinde ki mana acaba ne idi.
Kendi kendine derviş deyip avunma,
Belki gel derviş sakın bizden kaçınma,
Her ne bildin ise sakın kendinde arama,
Ne kadar yürürsün aksak ayağınla?
Kalendermisin yoksa münzevimi,
Hangi diyarlarda aradın kendini,
Kalemindemi, fikrindemi, zikrindemi?
Seni gidi deli oğlan karabatak-i.
Yaz hadi gönül kalemine ne oldu?
Dost aynan buğulandı haberin mi oldu?
O ki yüzünü gizledi bilmem kaç yıl oldu?
Ne yılı, belki kaç kaç asır oldu,
Sen yaz mektubu belki olur mektubat,
Kaç ders aldın okuduğun onca hikayat,
Gez sen dost gönülleri eyle ziyaret,
Bakma artık ne olur gör bu ne zarafet.
Bitiyor artık günlük kalemin mürekkebi,
Özür dilerim seni hiç soramadık ki,
Ne bileyim derdim beni hep yaktı ki,
Sorma sebeb bir haber alabildik mi?
Kapat günlüğü artık bu köyün delisi artık yeter,
Mühürle mektubu parmağında ki mühürle yeter,
Otur köşene kâinatın sahibini düşün ki yeter,
Bir Şems okur seni bir gün bu da sana ki yeter.
Abdülkadir Kalay
Ele geleni yersin,
Dile geleni dersin,
Böyle dervişlik dursun,
Sen derviş olamazsın.....vs..
Sövene dilsiz gerek
Sen derviş olamazsın..
Derviş gönülsüz gerek
TÜM YORUMLAR (5)