İnsan oğluna sen en başda düşman
Habili kabile öldürttün gönül
Sorsan o zuleyha belki bin pişman
Yusufu zindana attırdın gönül
Nice sultanlara destan yazdırdın
Mucnunu deli ettin çölde gezdirdin
Ferhatada koca dağı deldirdin
Keremi oduna yandırdın gönül
Nedir bu heyecan bu ne çırpınış
içinde atlardan sanki var yarış
Gönlüm gel bir kerede bedenimle uzlaş
sen gökte geziyon ben yerde gönül
gönlüm bir sevdadır almış yürümüş
başdan ayağada aşka bürünmüş
güneşimi ardısıra sürümüş
sen denizde yüzdün ben selde gönül
döndü güneş
ah be gönül sana borcummu vardı
niye olur olmaz kapım çalarsın
işinmi çoktu zamanınmı dar
neden bu günden dünü ararsın
mustafa bey
Kayıt Tarihi : 29.7.2015 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan oğlu gönlünü elinde bence'
habili kabile öltürttün gönül
bir o kadarda sevgi dolusun gönül
Saf tertemiz abartısız bir üslupla yazılmış Fevkalade bir şiir okudum.Gönüle hitabınız çok güzel.Lakin gönül bu ferman dinlemiyor.Kardeşim şiirinizi çok çok beyendim. Sizi canı gönülden tebrik ediyorum.Selam ve muhabbetlerimle,++ listeme alıyorum.
Güzel., akıcı bir çalışma... Kutluyorum sayın Döndü Güneş...
TÜM YORUMLAR (6)