Ah dedirten dayanılmaz esintisi var baharların
Serin bambaşka mevsimlerinde tatlıdır ayazın
Şımarma hemen saçlarımdaki kimin beyazın
Bilirsin beni söyleyemem yanımda dursa sensizliğin
Bir yalan da olsa, mumu yansa da yılandan ziyade
Sarılıp uyurken yar, tüm zehri bedenimde dağılan
Ve sen değilsin o kadın…
Umursamıyor sinsice vurulan zincirin darp edişini kalp
Hasar yok soğuk gecesinde eksi dereceli beyaz pusat
Acı sanki zevkinde kabuk bağladıkça yarayı kanatan
Bilirsin beni ağlayamam yönleri ayrı silinir yiğitlikten
Kesiğinden sızar damlalar kimse olamaz varsa merhem
Müphem söz uçar geriye kalır kokunla hayalime işlenen
Ve sen değilsin o kadın…
Malum ne desem alır aklımdan anlatılamayan yanların
Masum olur zamanın tozları arasında deli kanların
Çıkmazında ızdırap içerisinde bedenimde sancıların
Bilirsin beni üzülemem izini, yüzünü, sözünü kaybedince kendimi asmış
Olurda limanı, yamacı boş kalır sabahı akşamı
Hoş eserken loş yerde, sarhoş eden kokusu tende
Ve sen değilsin o kadın…
Alınma üzerine belki haberin yok üzülürsün
Savrulup atılmış ücrada kırıntısı kuşlara hediye
Bakiyesi tükenen bende kalmış son sözü de tekir kediye
Bilirsin beni ne zaman istersen konuşuruz lakin sükut altın
Gümüşler kimde kalır sarar tasası boynuna koynuna derdi gamı
Konuşanı sen, dinleyeni sen, kendi kendine yiyip bitireni ben
Ve sen değilsin o kadın…
Ekrem SAVAŞ
01.01.2013
Eskişehir-Beylikova
Saat: 22:04 - Salı
Kayıt Tarihi : 1.1.2013 22:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!