Sen Değilsin-1 Şiiri - İrfan Tansel Turhan

Seni seviyorum diyebilmek,
Seni sevmek
Sonkez görebilmekti dileğim,
Ve ışık hızıyla çarpıyordu yüreğim

Yıldızların karanlıkla boğuştuğu gecelerin birinde,
Pencerenin altındaydım farketmedin mi.?
Uzun tırnaklarınla küreni okşayıp
Beni aramadınmı.?
Evet pencerenin altındaydım
Sigaramın dumanını
Olanca gücümle gökyüzüne fırlatıp,
Yıldızları gizlemeye çalışıyordum.
Onlar ki en güzel aşkların seyircisi
Ve sen, yırtık kot giymiş
Yirminci yüzyıl büyücüsü

Pencerenin altındaydım.
Ama ne arıyordum orada?
Neyi,
Kimi,
Niçin bekliyordum
Gitmeliydim artık gün ışımakta
Gitmeliydim artık yolum çok uzun.

Zamansız yaşadığım zamanların birinde
Bakamadım saatim yoktu kolumda
Ama geceydi,
Karanlıktı,
Ve asfalt ıslaktı.
Ceketim, berem ve ben
Geçiyorduk yine pencerenin önünden
Hissettim orada olduğunu
Pencereyi açtın
İki parlak yıldız gibiydi gözlerin
İki mavi göktaşı
Gecenin ıslak tebessümü sardı yüreğimi
Birkez daha mı? hayır!
Direndim bakmamak için gözlerine

Artık bir anısın hatırlandığında
Bir nostaljisin özlendiğinde
Yüksek dağların doruğunda
Kar gibi kalacaksın
Erimeyeceksin yaz geldiğinde
Kızgın temmuz güneşi bile
Çözemeyecek buzlarını
Oysa, toprak gibi su gibi doğal
Karayel gibi çılgınca sevmiştim seni
Artık bir anısın hatırlandığında
Bir nostaljisin özlendiğinde

Ama değilsin,
artık değilsin
Yıllarca adını hapsettiğim,
aşk değilsin.
Anılarınla kalbimi yakan,
sen değilsin.

Ağustos - 1991