Sen değil miydin Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

-SEN DEĞİL MİYDİN-

Kuzeyden esip gelen, ani bir rüzgar gibi,
Gözlerinde tanıştım, o ateş ben su gibi.
Dağıldım paramparça, kurumuş yaprak gibi,
O gözlerin sahibi...sen değil miydin?

Seviyorum diyordun, en güçlü duygularla,
Beni hemen arardın, değişik zamanlarda.
İçimdeki bu alev, yalnız kaldığım anda,
Beni yakan bu ateş...sen değil miydin?

Hep tutmamı isterdin, sıcacık ellerini,
Paylaşmamı isterdin, senin tüm dertlerini.
Anlatırken ben sana, gerçek hayallerimi,
Beni benden kıskanan...sen değil miydin?

Sen bir meltem gibiydin, esip içime akan,
Bir ateş çemberinde,her gün kavurup yakan.
Sevdasıyla sarılıp, bana sevgiyle bakan,
Yanıldım mı birtanem...sen değil miydin?

Mutluluklar içinde, sevgiyle yüzülürken,
Bilirim kıyamazdın, ben sana üzülürken.
Ölüm bulutlarında bile, sen uçup süzülürken,
Seni bırakmam diyen...sen değil miydin?

Karanlık gecelerde, yavaşca ilerlerken,
Boşalan kadehimde, bir teselli ararken.
Çekilmez bu hayatı, sensiz böyle yaşarken,
Beni yalnız bırakan...sen değil miydin,
Beni sensiz bırakan...sen değil miydin?