Derler ki karanlık bir başına üşümektir
Ki üşümek biraz ölmekse
Hadi bir ses ver,
Tut yüreğimden, bir nefes ver
Öldürme beni...
Bazen,
Mesafelerin de anlamı yok
Ses ulaşır,
Nefes ulaşır gideceği yere…
Üşüyorum şimdi;
Karanlıktır
Gözlerim kapanıyor
Ve bir başımayım
Hadi bir ses ver
Öldürme beni…
Üşümek dert değil
Hatta ölmek bile
Ama böyle giderse
Sen de yalnız kalırsın, üşürsün
O zaman;
Mesafelerin de anlamı olur
Nefesim de yetmez artık yüreğinden tutmaya…
Kayıt Tarihi : 13.1.2014 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uygar Yeni](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/13/sen-de-yalniz-kalirsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!