Onsekizindeydim
Güneşin soldurmadığı amazon yeşili
Bir orman kuytusu gözlerin vardı
Başak rengi örülü bir demetti saçların
Rüzgârın her esişinde savrulan,
Savruldukça da yüzleri okşayan saçların.
Gül kokardı, karanfil
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta