Sen De Sevmiştin Şiiri - Sinan Bayram

Aşkın şarabından içen pervane gibiyim
Ayık gezmek haram olmuş bana sevgilim

Yelkenimi tutmuş deli bir rüzgar
Dalgalarla boğuşur olmuş yokluğunda yüreğim

Ah tüm gitmeler kabuk tutmayan bir yara gibi
Ya da ayrılıklar hep tekrarı oynanan bir dizi

Sevgiyle bakan gözler yanılır mı
Dalgayla boğuşmuyor ki yürek boğulsun

Ve gerek yok ki dirilmek için anka kuşu olmaya
Aşık her haliyle dirilir bilirim yürek yeter aşkla yanmaya

Yanıyorum yar feryadım çıkmış arşa
Hani hayat sensiz yalan be anla artık anla

Hani senin seyrinde vurulmuş durulmuş du yüreğim
Bir su olsan kana kana içerdim seni yar

Ama sen gitmeyi seçtin ve ben öldüm
Ama ben ölmeyi seçmemiştim ki

Yaşamayı seçmiştim yar seninle yaşamak
Ama sen gittin ve sen de sevmiştin değil mi

Ah kördüğüm oldum da çözemedim senin bu gidişi
Yüreğim yüreğine yanarken almazdın gözlerini
gözlerimden

Ne oldu yar söyle şimdi ne değişti
Deryaya düşen gül ne zaman yakmayı sevdi söyle

Bilmiyorum yar yapmam gereken şey ne bilmiyorum
Uğruna yanmam gereken sensin biliyorum ve yanıyorum

Değişmiyor işte bu hava hala o gidişin duruyor karşımda yar
Veda havasıyla karışık yokluğunun vefasızlığı var burda

Ama ne gezer virane divane yine benim
Aşk sarhoşu gönlüm akmış bir kere sen gibi bahara

Kendimden geçmişimde vazgeçemiyorum senden
Şimdi tutunacak bir dal bile yok her yer uçurum

Sen de sevmiştin degil mi yar sen de sevmiştin
Ama gittin işte ve canım gitti öldüm bende