Sen de Küs Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Gülmez oldu gül bahçemde goncalar
Bülbül küstü güller küstü sen de küs
Dinmez oldu yüreğimde acılar
Sözler küstü diller küstü sen de küs

Öfkeli bakışlar gönlümü kasar
Neşeli hayaller yüzünü asar
Nur yüzlü selamı bulutlar basar
Dostlar küstü eller küstü sen de küs

Bu sessiz çığlığın sağır ediyor
Sevincim kadere bedel ödüyor
Yılgın her nefeste bir yıl gidiyor
Aylar küstü yıllar küstü sen de küs

Soldu çiçeklerim kurudu bağım
Çekildi dört mevsim coşan ırmağım
İnce kuma döndü koskoca dağım
Yeller küstü çöller küstü sen de küs

İsmim Ali Yahya yoktur adaşım
Acılı yüzümü basmış gözyaşım
Toprağı kurutur belalı başım
Otlar küstü dallar küstü sen de küs