Sen De Herkes Gibi Oldun

Çaldın beni benden
Lazım değil çakmak gözler,
Sırma saçlar da nafile
Ben seni ayrıntılarında bildim

Sözlerim sizi kırmasın
Güzelliğiniz bulunmaz değil hanımefendi
Ben her gece senin kokunu andım
Kalbimi titreten merhametti
Nazarımdaki farkınla öldün
Sonra sen de herkes gibi oldun

Yardım elim eklemlerinden kırıldı
Sana bakan gözlerim yere düştü
Hazırdım hoş bir sözünle ikna olmaya
Sen kırdın yardım eden elimle
Bütün merhametlilerin gözlerindeki
Şefkat timsalini sen düşürdün yerlere
Ölüm bir nefes kadar uzaktı bize
Ben sana bir nefes kadar yakın

Öldüğümü düşün ki hışımla giderken
Değer miydi şuncacık pürüz için
Maznun bir edayla beni uğurlarken
Düşün ki ben öldüm…
Ben senin için ölürdüm…
Bil ki sen benim için artık ölüsün
Bil ki ölüm bir nefes kadar yakın
Ben sana ölüm kadar uzağım

Düşün ki ben de senin için ölüyüm
Artık yokum…
Şimdi söyle derdin neydi
Şimdi yap numaranı
Şimdi tatmin egonu
ağla bensizliğine
saldır bana
çemkir
söyle
sitem et
suçla
zırla
küfret
Şimdi yap, her ne yapacaksan
Şimdi elinde kaybolmuş bir sen
Ve karşındaki hüzünlü ayna
Şimdi konuş aynalardaki meçhule
Şimdi bana değdi, sen suçluydun de!