Sen de Git Şiiri - Ferhat Tebat

Sen de mi gittin benden uzaklara, bilindik hayata
Sen de yoruldun acıdan, sevgisizlikten, mahpustan
Bir sana yanmam inan gidenlerden
Bir sen hak ediyorsun gülmeyi

Güle güle çileli yoldaşım, çocuk yanım
Güle güle senin için bestelediğim lisanım
Sakın pişman olma uzun akşam ve seher vakitleri
Sakın bakma arkana ve üzülme yıllarca

Fazla geldik birbirimize ya da eksik
Fazla umut besledik belirsiz yarına
Su verme artık çürümüş toprağıma
Su verme kıraç yüreğime, nafile

Bir kez közlenmiş bu yürek kor ateşte
Yıllarca sürüklenmiş girift insan bedeninde
Sonra üstüne toprak örtmüşüm mezar misali
Ne doya doya yanabilmiş ne de hepten sönmüş