Herkes gibi,
Her şey gibi,
Bırakıp kırık bir sevgi,
Kırıp benim yüreğimi,
Sen de gidiyorsun işte,
Senden öncekiler gibi...
Dert yanıyorken ben kendi kendime,
İnanmıyorken sevginin hiçbir türüne,
Sen geldin durup duruken,
Beni sevgiye inandırmak istercesine.
Bu geliş pek kısa sürdü,
Sonra gittin birdenbire,
Ne söz söylemeye fırsat bıraktın,
Ne bir bakış vermeye...
Şimdi söylenecek bir şey kalmadığından susuyorum,
Bu şiiri de burada sonlandırıyorum.
Oysa kalsaydın eğer yanımda,
Çok şey yapabilirdik aslında...
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 20:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!