Sen de Gel Şiiri - Mustafa Karamelek

CANAN SENDE GEL

Bir bahar daha geldi
Nisan yağmurları çisil çisil
Çiğdem çiçek lale sümbül
Mor menekşe sende gel.

Karıncalar arılar yaşam çabasında
Bir güne bir ömür sığdırır kelebek
Meleşir kırlarda kuzular
Saldırır ana memesine
Sevdası kuzusuna ananın
Öylesi bir sevda sende gel.

Meşk içinde muhabbet
Beni gözlerine hapset
Tut ellerimi bırakma
Gölgesiz zamanlara gidelim
Benimde payıma sevda düşsün
Hüzün hazan zaten hep içimde
Mutluluk sevinç sende gel.

Aşkına müebbet giydim
Bende yaşayan kul idim
Ümitlerim yaşama hevesim vardı
Şimdi kurumuyor göz yaşlarım
Biraz umut biraz sevgi
Teselli mendil sende gel.

Benimde ömrüme bahar gelsin
Eller gibi gülüp eğleneyim
Şarkılar türküler söyleyeyim
Usandım kıraç topraklara sarılmaktan
Bağıma bağban canıma can ol
Canan sende gel.

Sancılar sızılar çöreklenmiş
Sırtım dağ göğsüm deniz olsa da
Gülmek uzak mutluluk gurbet
Gün yüzü görmez yüzüm
Kabus çökmüş gecelerime
Huzur uyku düş sende gel…

Mustafa KARAMELEK