Sen de bir şeyler götürdün

Sende bir şeyler götürdün benden
İçimde bir değerken
ne farkın kaldı ki diğerlerinden
Üzülme, seviyorum deyip de sevemediğin
Yok kaybedecek bir yüreğin
Sen de unutursun, sen de nice avunursun
Ta ki, tenin düşünceye dek taşıdığın bedenden

Ne sabahları aynaya baktığında
Ne de yola çıktığında beni görürsün
“Hadi git” derken şarkının bir yerinde
Benden kalan talaşları süpürürsün

Sen de bir şeyler götürdün benden
Sen de bir şeyleri söktün içimden
Bahçemin en narin çiçeğini
Düşürdün ellerimden

Git, sen de git geldiğin yere
Ben alışığım sahte sevgilere
Gelen giden vururken beni yerden yere
Sen de vur, parçala beni pare pare

Unutursun, unutmak kolay olmasa da
Avunursun, belki yerim dolmasa da
Gözyaşın akmayacak kadar katı olsan da
Ağlama, kıyamam sana!
Bırak inadı, dön de bak ardına
Bana dön demiyorum ama
Dön de bak toprak attığın mezara!

Kavgalarımı, sevdalarımı, inançlarımı
Yürüdüğün yolda dağıtırken dilencilere
Yırtıp da attın sende kalan anılarımı
Duymadın, duyamadın sancılarımı

Bir gün tenini düşürdüğünde buz gibi topraklara
Benden götürdüklerinin hiç biri durmayacak yanında
Ne ellerin, ne gözlerin, ne de sözlerin
Bir kefen kadar yakın olmayacak sana
Şimdi sen vururken insanlara
O zaman nasıl da ihtiyaç duyacaksın her bir fatihaya
Eğer tırmak kadar hakkım varsa helal olsun sana!