Sabaha karşı dört suları…
Nedense uyandım
Ne çok sıcaktı
Ne de şeytan dürttü…
Korkusunu hissettim gecenin
Önce poyrazdandır dedim
-Hayır- dedi kendince
Alacakaranlığa dönerken karanlık
Sabah ezanıyla
Gece,
Son kez yalvardı gölgelere
Ağaç dallarında son kez çırpındı
Şafak vaktinin kızılı kefeni oldu…
Her gün
Yeni bir başlangıçtır derler
Sadece güneşi görmeye çalış
Gecenin bile bir sonu var...
Ne umudun sonu var
Ne de ruhun…
Bunu sen de biliyorsun…
01.09.2011
Mehmet Fuat AtalayerKayıt Tarihi : 18.3.2012 07:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir arkadaşıma yazmıştım...
![Mehmet Fuat Atalayer](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/18/sen-de-biliyorsun-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!