Sen De Biliyorsun Şiiri - Erdem Kılıçaslan

Bir bir adımlar gelir, tekrar tekrar yaşarsın Boğulduğun denizlerde yine boğuluyorsun Defalarca dönersin gözlerinin ulaşabildiği her yerde Kendini kaybettin sonunda sona bir adım daha yaklaşıyorsun Her seferinde bir gülümsemeydi aklını başından alan İçin içine sığmıyor dışarıya taşıyorsun Bak! iyi bak o insanlara,yaşlanmışlar Yıllar çalarken hayatından parça parça Sen sadece bakıyorsun… Elimden gelen her şeyi yaptım derler Elinden gelen tek şey yaşamaktı, yaşıyorsun Bir damla gözyaşına esir oldun Kaybettiklerine üzülmekle geçti yaşamın, Sen yaşamasını bilmiyorsun! Adım attığın boş sokaklarda boş insanlar var Hızlı adımlarla nereye gittiğini bilmeden, yürüyorsun, Bazen yağmur yağıyor üzerine Bazen iliklerine işleyen kar Yine koşmaya başladın,kaçıyorsun. Yaşadım ben bunu dersin kendinden emin Yaşadın aynısını, hatırlıyorsun Aynı duygular var yine yaşlanmış kalbinde, Aynı misafirperverlik,aynı samimiyet, Başladın yine başladın yanıyorsun! Yine dönersin başa aynı yollar aynı duraklar Yine dönersin başa aynı yüzler aynı gözler Taa en başa, yine aynı duygular yine kar yağışı Tek bir şey farklı bu sefer Aslında hiçbir şey aynı değil! Bunu sen de biliyorsun.