Sen de bil ki kelebek!

Uzanıp avuçlarına
Yürümek raylarında
Ömrün bittiği yere dek yürüyerek
Bulutlara yükselmek kanatlarınla
Ah kelebek!
Hangi ressamın fırçası çizdi seni!
Hangi ağacın fışkını değdi gözlerine!
Üç gece, üç gündüzmüş sana hayat
Uzanıp düşüver yüreğime

Sen de bil ki kelebek!
Kaypak ve rezildir bu hayat
Atıklar yüzer maviyi unutan denizlerinde
Gözyaşının rengini merak etme diye
Polenler gizlerim derinliklerinde

Haydi, kelebek
Savur kanatlarını
Git aşkı sor
Üzgün yüreğini kırlara göm
Uykusuz gönlünü dağıtsın rüzgâr
Kınalı kanatlarınla daldan dala kon
Sınırları aş, kırları dolaş
Sevinçler taşı kanatlarında
Ve o aşılamaz denilen tuzakları aş