Boş bir sandalye bekler masamın kenarında
Hiçbir zaman boş olmaya alışık olmamış
O güzel hatıralarını yad ederken
Bacakları çürümeye üstü toz tutmaya başlamış
Boş bir sandalye bekler masanın yanıbaşında
Bir zamanlar etrafı kalabalık içinde
Günden güne sesini duyurdukları azalmış
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta