Sen de alışacaksın Şiiri - Eyüp Doğru

Ne sevgin belli,nede gidişin.
Söyle,söylesene be kadın (adam) .
Senin uğruna kaç gece,
Uykusuz kaldığımı bilirmisin.
Seni düşünüp,
uyuduğum anda,
Kan ter içinde,
uyandığımı bilirmisin.
Hasretinle yanıp,
Odanın dört bir yanını,
Sigara dumanı ile
süslediğimi bilirmisin.
Belki gelirsin ümidiyle,
Kapının ardında beklediğimi bilirmisin.
Gelmeyeceğini hissedip,
Ölesiye ağladığımı bilirmisin.

Sen hiç yanlızlığın koynunda,
çırpına çırpına düştün mü boşluklara.
Solgun buz kesmiş anıları,
Gözlerinin önünde canlandırdınmı.
Sen günden güne erimenin
nasıl olduğunu bilirmisin.
Dev bir ağacın çürüyüp çöküşü gibi,
Bitirdin beni.
İçimi parçalayıp,
Kalbimden,
Yüreğimden hançerledin.
Kısacası ne sevgin
nede gidişin belli...

Güneşin kaybolup,karanlığın etrafa
süzüldüğü anlarda,
Kendimi çaresiz hissettim.
Ne bir dost,
neden canımın yandığını
anlayacak kimseler olmadı.
Yalnızkende yüreğimi
fırtınalara estirdim.
Acılar çekerken dertleri
gecelerle paylaştığım gibi,
Ayrılıkta da aynı duygulara kapıldım.
Sen gülüp gününü gün ederken,
Ben parçalanıp dağılmış duygularımla,
Her gece yasını tuttum,deli ayrılığın.

Tüm acıları sineme çekeceğim artık.
Seni sensiz yaşamayıda öğreneceğim.
Nerde yanlış yaptığını anlayacaksın.
Belkide iş işten geçmiş olacak.
Şimdiden hazırla kendini yanlızlıklara.
Bir gün gelecek; ;
Bensiz yaşamaya,
Sende alışacaksın...