Sen De Affedildin Şiiri - Mehmet Bilgin

Zamanın birinde iki kardeş vardı
Bir de yaşlı bir annesi
Sırasıyla annelerine bakacaklardı
Zira yatalaktı hem kendisi.

Kardeşlerden biri abid idi
Sabahlara kadar ederdi ibadet
Diğer kardeş ise kendi halinde idi
Annesi için çekerdi her türlü zahmet

Abid olan her sırası geldiğinde
Kardeşinden ederdi minnet ile rica
Ne olur devam edeyim ibadetime
Sen annemize bakıver yalnızca

Abid’in bir gün daha sırası gelmişti
Kardeşi kabul etti onun isteğini yine
Gece boyunca kendini ibadete vermişti
Daldı uzunca bir rüya âlemine

Rüyasında nurani bir zat gördü
Tamam dedi herhalde benim işim
Bana artık cennet göründü
Bundan sonra kolaydır işim

Nurani zat ona dedi ki
Senin kardeşin kurtuldu
Abid öyle bir şaşırdı ki
Bunca ibadetime ne oldu

Uyumuyorum sabahlara kadar
O ise hizmet ediyor anneme
Dilimde hep Yaradan var
Yazık mı oldu emeklerime

Nurani zat Ey abid dedi
Sen de artık affedildin
Abid nasıl yani dedi
Affına sebep kardeşin

Nafile ibadet farz değildir
Anneye hizmettir farz olan
Evlatların en önemli görevidir
Allah’tır bu emirde bulunan

Abid uzun uzun düşündü
Sonra baktı nurani zata
Gidip kardeşinden özür diledi
Nasıl eyledim böyle bir hata

(Bir kıssadan alıntı)