Sende keşfettim sevmeyi.
Daha sakallarım yokken
Traş olmayı.
İlkokul öğretmenimin verdiği
Yıldızlarda bulamadığım
Tertip, düzen alışkanlıklarıbulaştı üzerime.
Başkalarının gözüyle bakmayı keşfettim, kendime.
Gülücükler ekip biçmeyi bakışlara,
Adımlarımı kontrol etmeyi,
Nerede olmam gerektiğini öğrendim.
Kafama yorganı çekip, planlamayı.
Beklemeyi, bir noktada unutup kendimi.
Umut etmeyi öğrendim,
Bir cümleciği saatlerce yorumlayıp.
Gördüğün her noktaya
Kontrolsüz atarak beynimi
Duyarlı olmayı öğrendim.
Başkalarının acılarıyla ağlayabilmeyi.
Seninle her karşılaşana seni sorarken,
Saygı duymayı öğrendim,
İdeallerimi bıçak gibi yaralayan fikirlere bile.
Eşit görmeyi öğrendim tüm insanları,
Yanık bir Afrikalının aşk şiirinde kendimi bulduğumda.
Ben sende kabullenmeyi öğrendim.
Alabora olmuşken fırtınaların deli dalgalarında,
Yeniden yelken açabilmeyi azgın sulara.
Göstermeye çalıştığım her güzelliği sahiplenmeyi
Ve gemimi yüzdürmeyi ölümün sessiz limanına kadar,
Ve öğrendim taşıyabilmeyi sevgini
Kemiklerim çürüyene değin.
18.02.2009
Devrim Ser ÇİNDEMİR
Kayıt Tarihi : 19.2.2009 01:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!