SEN DAĞLARA ÇEVİR YÜZÜNÜ
Karanlığa yıldız eken gözlerinden
Ayrılığın çatık kaşı saplandı yine göğsüme
Sonra bütün hüzünleri toplayıp kirpiklerinden
Anılarla sızlattım dizelerimi yeniden
Ve aralayıp belleğimin aydınlık sayfalarını
Bir simyacı gibi yarı çılgın karanlık gecelerimden
Bulup çıkarmalıyım hiç yaşanmamış sözcükleri
Ve o sözcüklerin parlak kristalinden
Masumiyetin boynunda kolye olsun benden
Şimdi okşayabilmek için saçının her telini
Yağmurların içine sinerek döneceğim belki,
Başı mağrur sisli tepelerimden düşlerine
Görmek istersen güzlerimde ağaran hüznümü
Sen dağlara çevir o zambak yüzünü…
Ayhan SARIOĞLU
2.10.2000
Kayıt Tarihi : 11.1.2007 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!