Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ SEN COŞKULU KÂBUSUM “
Aklıma her gelişinde, havalanırım birden
Sana doğru uçarım, ayağım kesilir yerden
Coşkuyla havalanır, hüsranla dönerim ben
Hasretle sana doğru, uçtuğum her seferden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim