biriciğim diyorsun ki kırıldınmı bana aslında evet kırıldım ama bunu telefonda veya yanında diyemedim sana o yüzden beni öpmedin dedim ve öpünce mutlu oldum. sana kalbimin kırıldığı yeri söyleyeyim o ilkgün ben hani açken oruçluyken üşümüşken birazcık hani birinin sarılmasına en ihtiyacım varken seni yazmışken bir gün önce yine satırlara çıkıverdin sen o sımsıcacık kaloriferin üzerinde otururken o zaman kalbimi öyle bir kırdınki dedim allah ım kim bu sonra dedim sahibine bağışla bunu evet dedim bunları çıktım dışarı ve dedim ki allah ım istersen tüm günahları bana yükle tüm acıları ben çekeyim hayatımda hiçbirşey olmasın hep eksik olayım ama o ailem olsun çocuklarıma namuslu bi anne olsun anama kız kızkardeşime kardeş olsun yuvamı kollasın dedim....
ne bileyim belkide hep safsın diyorsun ya o saf anlarımdan birinde kabul etti rabbim duamı belkide
belkide akılsız başın derdini ayaklarım çekiyor...
o an kalbim öyle bi kırıldıki sana yıllar geçti halen yerine oturmuyor
bedelin o kadar ağır ki belkide bi türlü belim doğrulmuyor
yüreğin o kadar temizki belkide o yüzden kimse hiçbirşey bizi ayıramıyor
ve o kadar sabırsızızki beraber olmak için zaman hiç geçmek bilmiyor...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta