İlk zamanlar damlaydın içimde tane, tane kar gibiydin
yüreğime damlarken sessiz, sessiz giriyordun aslında
anlamalıydım bu kadar büyüyeceğini bilmeliydim
her gecen gün biraz daha yer kapladığını biliyordum aslında
soğuktun üşütüyordun, içimdeki buz yığını olmuştun sanki
yığılıyordun ve bir gün erimeni bekliyordum
bilemezdim içimdeki buz dağının yangına dönüşeceğini
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta